"Planarki" - część 3. (granice przygotówki)

Poprzednią, drugą część z serii wpisów o "planarkach" znajdziesz tutaj:
https://www.camdivision.pl/pl/blog/planarki-czesc-2-zestawy-granic-zalezne-od-siebie

W tej części zastanowimy się czy w "planarkach" jest potrzeba definiowania granic przygotówki i do czego możemy to w praktyce wykorzystać.

Jak już się przekonaliśmy we wcześniejszych wpisach, często możemy uzyskać operację bez stosowania definicji przygotówki. Przygotówka może nam jednak pomóc w utworzeniu prawidłowej i efektywnej ścieżki narzędzia. Takie sytuacje zazwyczaj mają miejsce kiedy chcemy wyfrezować kieszeń otwartą.

Planowanie

Rozpoczniemy nieco nietypowo.
Po pierwsze dlatego, że większość technologów splanowałaby obrabiany detal na samym początku. My przystąpimy do tej czynności dopiero przy okazji trzeciego wpisu na blogu z tej serii (teraz kiedy już poznaliśmy niezbędne opcje wszystko będzie nieco bardziej zrozumiałe).
Po drugie planowanie to dość nietypowa kieszeń otwarta. W pewnym sensie jednak możemy potraktować obróbkę planowania jako kiszeń otwartą ze wszystkich stron.

Dla odmiany posłużymy się tym razem operacją Finish Floor (Wykończenie dna).

Aby wykonać planowanie detalu, gdzie nie mamy po bokach żadnych przeszkód (w postaci np. wystających wstawek, czy kształtu "stempla", który wznosi się powyżej obrabianej powierzchni) nie trzeba definiować parametrów okna Specify Part Boundaries (Określ granice części).
Należy natomiast określić przygotówkę w Specify Blank Boundaries (Określ granice przygotówki). Sposób i definicja takiej granicy przygotówki odbywa się na takich samych zasadach jak określanie granicy części.

Wskazówka:
Zauważ, że wskazywane krzywe nie muszą się ze sobą łączyć. Program automatycznie wydłuża sąsiadujące elementy (już zrzutowane na wybraną płaszczyznę) i sam znajduje ich miejsce przecięcia. To wydłużenie krzywych widoczne jest na poniższej ilustracji jako czerwona, przerywana linia.

Po zdefiniowaniu parametrów w oknie Specify Floor (Określ dno) otrzymujemy obróbkę planowania górnej płaszczyzny detalu (trzy wyfrezowane kieszenie na widoku STL to efekt obróbki z poprzednich części opisu "planarek")

W omawianym przykładzie mamy stosunkowo niewielkie naddatki na bokach półfabrykatu. Nie ma więc potrzeby rozszerzania ścieżki. Mogłoby się jednak nasunąć pytanie:
"Co zrobić jeśli takowe naddatki byłyby dość duże ? "
Najprościej będzie tu przyjąć jedną z dwóch możliwości.
1. Narysować pomocniczy szkic (powiększony o oczekiwaną wartość rozszerzenia ścieżki narzędzia) i wskazać go w miejsce poprzedniej granicy.
2. Na belce Custom Boundary Data (Dane granicy niestandardowej) zdefiniować dla naszej granicy odpowiednią wartość parametru Stock (Naddatek). To zapewni rozszerzenie operacji równomiernie na wszystkie strony o zadeklarowaną wartość.

Obróbka zgrubna otwartej kieszeni

Obróbka otwartej kieszeni to w "planarkach" jedno z trudniejszych i bardziej pracochłonnych zagadnień (zwłaszcza jeśli nie chcemy rysować szkiców pomocniczych). Ale spróbujmy się teraz zająć tym tematem.

W wielkim skrócie sprawa sprowadza się to tego aby:
1. Zdefiniować kształt obrabiany gdzie otwarty bok kieszeni jest przesadnie powiększony (odsunięty od obrabianego detalu).
2. Określić rzeczywistą przygotówkę.

A teraz jak to wygląda w praktyce ?
Przyjrzyjmy się wszystkiemu powoli, krok po kroku.

Na początek, korzystając z operacji Planar Mill (Frezowanie płaskie), określmy naszą granicę dla kieszeni tak jak robiliśmy to wcześniej (czyli na razie bez żadnego powiększania od strony otwartego boku).

Jak widać spowodowało to potraktowanie naszej kieszeni jako zamkniętej, a narzędzie odsunęło swoją oś o połowę średnicy frezu od otwartej ścianki.
Aby wyfrezować cały zbędny materiał w miejscu otwarcia kieszeni najprościej będzie znów przyjąć jedną z dwóch możliwości.
1. Narysować pomocniczy szkic, powiększony o oczekiwaną wartość rozszerzenia ścieżki narzędzia (na ilustracji wariant "A") i wskazać go w miejsce poprzedniej granicy.
2. Odszukać dla naszej granicy odpowiedniego członka na belce Members (Członkowie) w polu List (Lista), a następnie pod belką Custom Member Dara (Dane elementu niestandardowego) zdefiniować ujemną wartość parametru Stock (Naddatek). Ilość naddatku można przyjąć "z dużym zapasem". To tylko chwilowe ustawienie. Przypadek ten przedstawiony jest na ilustracji jako wariant "B".

Wskazówka:
Jeśli nie wiesz "o co chodzi" z listą granic i listą członków to cofnij się do 1. części opisu "planarek".

Oba przypadki w efekcie dają ścieżkę narzędzia rozszerzoną na otwartym boku, jednak nadal kieszeń będzie traktowana jako zamknięta.

Aby nasza kieszeń była traktowana jako otwarta, program musi wiedzieć, że w miejscu rozszerzenia ścieżki narzędzia nie ma materiału do usunięcia. Czyli w oknie Specify Blank Boundaries (Określ granice przygotówki) należy określić półfabrykat.

Dzięki takiemu podejściu do zagadnienia uzyskujemy poprawną obróbkę kieszeni otwartej, a narzędzie zagłębia się poza materiałem.

Kolejną, czwartą część z serii wpisów o "planarkach" znajdziesz tutaj:
https://www.camdivision.pl/pl/blog/planarki-czesc-4-granice-otwarte