Programowanie ścieżek za pomocą oprogramowania CAM wyznacza wiele trendów. Skracanie czasu tworzenia ścieżek i gromadzenie technologii za pomocą szablonów (machining knowledge) to dwa wiodące trendy. Obydwa mogą być skutecznie zastosowane w obróbkach VoluMill w NX CAM.

W obrabiarkach pięcioosiowych wzajemne położenie narzędzia i części obrabianej może być osiągnięte na dwa sposoby – przy różnych ustawieniach stołu/wrzeciona.
Na przykład A-90 C90 odpowiada A90 C-90.
Niekiedy wybór ustawienia nie jest ważny, ale w pozostałych wypadkach ma on duże znaczenie ze względu na ograniczenia zakresu osi lub przestrzeni roboczej maszyny.

We wcześniejszym wpisie zostały opisane czynności niezbędne do stworzenia własnej formatki w NXie (link na dole strony). Osobnym zagadnieniem jest utworzenie szablonu listy części, tak aby była automatycznie wstawiana w dobrej formie. Temu tematowi został poświęcony obecny wpis.

Od wersji ST 9 użytkownicy mają możliwość korzystania z wbudowanego systemu zarządzania z poziomu Solid Edge. Jest to dedykowane rozwiązanie dla mało licznej struktury konstruktorów. Aby zacząć korzystać z w/w funkcjonalności należy w pierwszej kolejności wybrać tryb odpowiedniego klienta integracji PDM. 

Tworzenie własnych szablonów rysunkowych jest nieodzowną częścią pracy na nowym systemie CAD. Z tego powodu w niniejszym artykule zostanie opisana metoda dodawania i edycji własnych formatek w NX CAD, aby oszczędzić niepotrzebnej pracy na dostosowywaniu arkusza w każdym nowym projekcie.

VoluMill to licencjonowany, w pełni zintegrowany dodatek do NX CAM, który optymalizuje obróbkę zgrubną, przez twórców określany jako „science-based, ultra-high performance tool path engine". Twórcami VoluMill są inżynierowie z firmy Celeritive Technologies, którzy bazując na swoim doświadczeniu w obróbce skrawaniem, stworzyli wysoce zautomatyzowaną operację VoluMill. Bieżąca wersja VoluMill nosi nazwę VoluMill 2018 SP1.  

NX Virtual Reality (VR) jest zintegrowanym narzędziem, które można uruchomić w środowisku NX przy zastosowaniu gogli VR HTC VIVE. Umożliwia ono podgląd modeli 3D oraz pozwala na przeprowadzanie analiz geometrii.

Jedną z rzadko wykorzystywanych możliwości NX CAM jest automatyczny dobór parametrów skrawania. Znakomicie skraca on czas programowania, uwalniając użytkownika od żmudnego wyliczania parametrów z katalogów narzędziowych. Przyczyną niepopularności może być to, że parametry najpierw trzeba wpisać do bazy, aby potem z nich korzystać, a także brak wiedzy – gdyż ten temat nie jest poruszany na podstawowych szkoleniach. 

W trakcie pracy nad złożeniem często zdarza się, że musimy przenieść cały projekt, bądź też udostępnić innemu użytkownikowi. Ta z pozoru prosta czynność może nastręczyć niespodziewanych kłopotów, gdy np.:

• pliki komponentów znajdują się w różnych lokalizacjach,
• folder, z którego wczytywane są części, złożenia zawiera również nieużywane pliki,
• korzystamy z biblioteki części standardowych.
  
  

W takich przypadkach najlepiej posłużyć się dodatkiem UG ZIP Components, stworzonego przez Heinricha Wiedemanna. Umożliwia on automatyczne odszukanie wszystkich komponentów złożenia oraz wyeksportowanie ich w formie pliku .zip. 

W dokumentacji technologicznej często znajdujemy informację, „Ostre krawędzie zatępić" lub „Pozostałe krawędzie fazować…". I tutaj pojawia się pytanie, w jaki sposób przygotować ścieżkę do wykonania niewielkich faz na ostrych krawędziach części, jeżeli na modelu CAD nie są one za modelowane. Przeanalizujemy dwa typy operacji -  Planar Profile i Zlevel Profile.

​Posiadając w firmie kilka stanowisk NX CAM warto jest skonfigurować jedną wspólną bibliotekę narzędzi dla wszystkich użytkowników.

Bibliotekę taką można umieścić na serwerze lub na jednym ze stanowisk. Wystarczy wykonać trzy kroki: