+48 71 780 30 20 / info@camdivision.com
"Planarki" - część 5. (fazowanie i granice pomocnicze)
Poprzednią, czwartą część z serii wpisów o "planarkach" znajdziesz tutaj:
https://www.camdivision.pl/pl/blog/planarki-czesc-4-granice-otwarte
W tej części opisu "planarek" poznamy różne techniki fazowania.
Będziemy korzystać z operacji Finish Walls (Wykończenie ścian) gdzie Cut Pattern (Szyk skrawania) jest domyślnie zdefiniowany jako Profile (Profil).
Warto zauważyć, że w zależności od przypadku parametr Boundary Type (Typ granicy) zostanie ustawiany zarówno jako Open (Otwarta) jak i Closed (Zamknięta).
Na początku trzeba sobie wyjaśnić, że obróbka fazy niczym nie różni się od tworzenia ścieżki dla dowolnej innej granicy.
Należy tylko pamiętać o odpowiednim ustawieniu dolnego poziomu w okienku Specify Floor (Określ dno). Zazwyczaj takie dno ustawia się nieco głębiej niż dolna krawędź fazy - to powoduje, że "szpic" narzędzia porusza się trochę niżej (w powietrzu, poza fazą), a obróbka realizowana jest środkową częścią ostrzy.
Fazowanie w "planarkach" nie bazuje na cechach. Zwykle wymusza to nieco więcej "klikania" ale daje taż nam dość dużo swobody. Przy odrobinie wprawy może się więc okazać, że stare, poczciwe "planarki" to świetny sposób na fazowanie (niezależnie od tego czy mamy tą fazę zamodelowaną czy też nie).
Gdy faza na modelu istnieje ...
W takim przypadku tworzymy dla tej fazy poznaną już ścieżkę wykańczającą.
Do wyboru mamy w zasadzie dwie najprostsze możliwości: albo definiujemy granicę dla górnej (wariant A), albo dla dolnej krawędzi fazki (wariant B).
W obu przypadkach efekt powinien być ten sam.
Wykorzystując dolną krawędź można jednak łatwo wpaść w małą pułapkę. Należy uważać na początkową płaszczyznę granicy. Jeśli nieopatrznie takim poziomem stanie się górna (a nie dolna) część fazy to narzędzie będzie pracowało w powietrzu.
Gdy na modelu nie ma fazy ...
Tutaj w zasadzie nic strasznego się nie dzieje. Wbrew pozorom sytuacja jest jeszcze prostsza niż gdy takową fazę mamy zamodelowaną.
Wystarczy zastanowić się jaką chcemy uzyskać fazę, a następnie zdefiniować właśnie taką, "minusową" wartość naddatku w parametrze Part Stock (Naddatek od części).
Gdy w pobliżu są wyższe partie obrabianej części ...
Sytuacja ta może prowadzić do kolizji. Poniższa ilustracja przedstawia taki właśnie typowy przypadek.
Od razu nasuwa się pytanie: "Co z tym możemy zrobić ? ".
Oczywiście możemy wyeliminować takie ruchy kolizyjne. Sposobów jest przynajmniej kilka.
Jednym z nich jest poznana już wcześniej metoda edycji członków granicy za pomocą polecenia Trim / Extend Member (Przytnij / Wydłuż element).
Jest to rozwiązanie proste, skuteczne i stosunkowo szybkie. Często więc może być stosowane w praktyce.
Aby nie tracić czasu nie będziemy się teraz zajmować po raz kolejny tym o czym już była mowa. Moglibyśmy więc tutaj zakończyć rozważania nad pozbyciem się kolizji przy fazowaniu.
Ale może warto jednak zastanowić się czy są inne sposoby ...
Otóż są i to bardzo ciekawe. Przy okazji metody te pozwolą się mam zagłębić w kolejne zakamarki "planarek".
Granice pomocnicze
Jest to tylko nazwa umowna i mam na myśli tutaj granice obiektów chronionych i granice przycięcia.
Ich zastosowanie może być przeróżne. W tym miejscu jedynie przedstawię schemat działania na przykładzie ścieżki dla fazownika, w której należy wyeliminować kolizję.
Pierwszy ze sposobów to definicja okna Specify Check Boundaries (Określ granice obiektów chronionych). Zasada wyboru jest taka sama jak przy innych rodzajach granic.
Ścieżka narzędzia będzie unikała kontaktu ze wskazanymi przez nas elementami.
Warto też wspomnieć, że korzystając z parametru Chcek Stock (Naddatek od obiektów chronionych) możemy określić bezpieczną odległość między narzędziem, a wybranymi granicami chronionymi.
Drugi ze sposobów to definicja okna Specify Trim Boundaries (Określ granice przycięcia). Tutaj również zasada wyboru jest taka sama jak przy innych rodzajach granic.
Ścieżka narzędzia będzie przycinana do wskazanych przez nas elementów. Trzeba pamiętać, że to przycinanie nie dotyczy ruchów wejścia/wyjścia.
Ponieważ standardowa ścieżka narzędzia tworzona jest dla osi frezu należy odsunąć naszą granicę o połowę średnicy fazownika ( Ø6 / 2 = 3 [mm] ) + bezpieczną odległość od ścianki (np. 1 [mm] ). W naszym przypadku zmodyfikujemy więc granicę przycięcia o 3 + 1 = 4 [mm].
W niektórych sytuacjach, przy domyślnych ustawieniach okna operacji możemy otrzymać niepotrzebne nam fragmenty ścieżki (niekiedy kolizyjne). Często wynikają one z definicji ruchów pomocniczych (pamiętajmy, że wejście/wyjście nie podlega granicom przycięcia). Dla mniej wprawnego programisty bezpieczniejszą opcją może więc być stosowanie granic obiektów chronionych.
Kolejną, szóstą część z serii wpisów o "planarkach" znajdziesz tutaj:
https://www.camdivision.pl/pl/blog/planarki-czesc-6-poziomy-obrobki-dodatkowe-opcje