W wersji NX1899 zmienił się sposób zmieniania tła w pliku. Zostały dodane nowe funkcje, lecz część starych opcji została przeniesiona w inne miejsce. W niniejszym wpisie zostanie zaprezentowane, gdzie można je odnaleźć.

Pliki z rozszerzeniem .PRT mogą być m.in. modelami, złożeniami, rysunkami. Może to utrudnić wybór pliku z folderu, np. gdy szukamy pliku złożenia, nie znając jego nazwy. Zadanie to będzie zdecydowanie łatwiejsze z kolumną NX Part Type, której dotyczy niniejszy wpis.  

W wersji NX 1980 pojawiła się funkcjonalność rozszerzająca możliwości wyboru ścianek/krzywych – Program wyboru. W niniejszym wpisie przedstawione jej przykładowe zastosowanie.

W wersji NX 1847 została wprowadzona funkcjonalność Zezwalaj na automatyczną zmianę części roboczej, która znacząco wpływa na pracę ze złożeniami. W niniejszym wpisie zostanie opisana zasada jej działania oraz możliwości dostosowania jej do własnych preferencji.

W wersji NX 1953 zmienił się domyślny sposób nadawania nazwy nowym komponentom w złożeniu. Program umożliwia powrót do działania programu z poprzednich wersji. W niniejszym wpisie zostanie opisane, w jaki sposób to wykonać.

Domyślna nazwa pliku przy eksporcie do formatu PDF składa się z określonych części. W niniejszym wpisie zostanie opisane, jak można zmodyfikować tę nazwę pod własne potrzeby.

Często spotykanym problemem przy tworzeniu dokumentacji 2D jest kwestia grubości linii. Na ostateczną formę wydruku nakłada się kilka czynników, które zostaną przedstawione w niniejszym wpisie.  

​Studencka edycja programu NX miała premierę wiosną tego roku. Wraz z ukazaniem się nowej wersji - 1926 Release - został udostępniony również aktualny, testowy odpowiednik. W niniejszym wpisie zostanie przedstawiona procedura pobierania plików instalacyjnych oraz przeprowadzenia instalacji.

Od wersji NX 1847 pole pokazujące, czy dana operacja jest włączona, czy zablokowana, zostało zmienione na ikonę ukrywania objektu powiązanego z daną cechą. W niniejszym wpisie zostanie opisana procedura pokazująca, jak zmienić domyślną czynność wyboru cechy.

Jedną z cech charakterystycznych struktur lattice jest możliwość redukcji masy elementów. W niniejszym wpisie zostanie zaprezentowany przykład redukcji kosztów wytwarzania wkładki z chłodzeniem konfomalnym poprzez wykorzystanie struktury lattice.

​W programie NX można przypisywać kolory do do różnego typu obiektów z dostępnej palety kolorów. W niniejszym wpisie zostanie opisana metoda edycji palety oraz zapisania jej jako domyślnej.

23 czerwca miała miejsce premiera najnowszej wersji programu NX - 1926 Release. W niniejszym wpisie zostaną zaprezentowane wybrane nowości dostępne w NX1926. 

Czasem zdarza się, że korzystamy z niestandardowych oznaczeń, których nie ma w bibliotece NX. W niniejszym wpisie została opisana procedura dodawania symbolu do biblioteki Reuse Library.

NX jest elastycznym programem, który pozwala na wykonane każdej operacji na kilka sposobów. Poniżej został pokazany tok postępowania umożliwiający wykonanie wkładek w stemplu na dwa różne sposoby oraz umieszczenie ich w osobnym komponencie.  

Istnieje wiele możliwości, za pomocą których można przeprowadzić import danych 2D do pliku PRT. W niniejszym wpisie zostanie zaprezentowana metoda wczytania krzywych z pliku DXF/DWG do szkicu w środowisku modelowania.

Niniejszy artykuł jest kontynuacją wcześniejszej pracy, opisującej możliwości programu NX pod kątem technik przyrostowych. Oprócz funkcjonalności opisanych poprzednio, koncentrujących się na modelowaniu pod druk 3D oraz przygotowanie zadania wydruku, w tym artykule zostaną przedstawione operacje umożliwiające tworzenie oraz edycję geometrii drukowanej. Dla przypomnienia, na poniższym rysunku, zostały zaprezentowane możliwości programu NX na każdym etapie procesu.

W dzisiejszych czasach techniki przyrostowe zyskują coraz większą popularność. Wraz z tym zmieniają się wymagania, jakie są stawiane przed oprogramowaniem biorącym udział w procesie. Wyzwaniem nie jest już, czy software pozwala użytkownikom na wykonanie danych operacji, tylko jak szybko i efektywnie można przeprowadzić cały proces. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom stawianym przez rynek, NX został wyposażony w dodatkowe moduły wspierające szeroki zakres technologii przyrostowych. Niewątpliwym atutem wyróżniającym to rozwiązanie od konkurencji jest fakt, że cały projekt, od pierwszej linii w szkicu, aż po sprawdzenie ostatniego przejścia lasera w drukarce, jest zawarty w jednym systemie. Pozwala to znaczącą poprawę szybkości tworzenia nowych danych oraz edycję już istniejących, bez konieczności ich eksportu oraz importu, co przerywałoby ciągłość procesu.   

Lattice – siatkowe struktury wypełniające – z roku na rok zyskują na popularności. Istnienie wiele różnych typów – od struktur o wysokiej sztywności, wysokiej absorpcji energii, aż do poprawiających bioresorbowalność implantów medycznych. Własności te znane są tylko ogólnie, a zbadanie wpływu zastosowanej struktury na zachowanie ostatecznej części wymaga przeprowadzenia obliczeń inżynierskich. Aktualna wersja NX dostarcza narzędzi, które w znacznym stopniu ułatwiają i przyspieszają przygotowanie i przeprowadzenie takiej symulacji. 

W najnowszej odsłonie programu NX pojawiło się szereg nowych funkcjonalności. Można do nich zaliczyć środowisko do nakładania trójwymiarowych tekstur na projektowane detale.